معنی پسوند پاک کننده

زدا

روب

مطهرات

پاک کننده. [ک ُ ن َن ْ دَ / دِ] (نف مرکب) طَهور. مُطَهّر.

آن‌که چیزی را پاک و تمیز کند،

در دستور زبان، حروفی که در آخر بعضی کلمات افزوده می‌شود و در معنی آن‌ها تصرف می‌کند، مانند «وار» در کلمات بنده‌وار، پری‌وار، شاهوار و «ین» در کلمات زرین، سیمین، نمکین و «بان» در کلمات باغبان، دربان، دشتبان

(اسم صفت) تمیز کننده نظیف کننده طهور.

پساوند

detergente

detersivo

desinenza

suffisso

منظف

منظف

Suffix

274